Buharkent´in bulunduğu alan Menderes Vadisinin en dar kısmında yer alır. Ayrıca Feslek Çayı´ndan Kızıldere´ye kadar en az beş yerde sel tehlikesinin varlığı ve Menderes Nehrinin çevresinin bataklık durumda bulunması, Buharkent ve yakın çevresinde tarih öncesi hatta Türklerin yerleşmeye başladığı 1211 yılına kadar bir yerleşim yeri olmasını engellemiştir. Buharkent´in doğusunda 20 km. Mesafede bulunan Tripolis antik kentinden bir önemli yol geçmektedir. Alaşehir, Sardes, Smiryna (İzmir) yoludur ki, ticari ve askeri yönden büyük önemi vardır. Buharkent´in 15 km.batısında bulunan Antiokhea kentinden geçen diğer bir yol Afrodisias antik kentini Nysa (Sultanhisar), Tralles (Aydın), Magnesia, Efes ve Milet antik kentlerine bağlamaktadır. Yine Alaşehir´den bir yol Kestel boğazını aşarak Mastaura´ya (Mastavra) ve Nysa ‘ya uzanmaktadır. Buharkent´in üzerinde kurulduğu topraklar sırasıyla M.Ö.2000´den M.Ö.1200´lere kadar Hitit devleti, daha sonra M.Ö. VII ‘e kadar Friglerin egemenliği, M.Ö.687-546 arası Lidyalıların ve onların egemenliğindeki İyonlar M.Ö. 334´ kadar Pers egemenliği,M.Ö. 133´e kadar İskender, Selevkoslar ve Bergama Krallığı egemenlikleri, M.S. 395´e kadar Roma İmparatorluğu egemenliği altında kalmıştır. M.S 395 yılında Roma İmparatorluğu ikiye ayrılınca Menderes Vadisi Bizans İmparatorluğu egemenlik alanında kalmıştır. Bizans İmparatorluğu özellikle VII. yüzyıldan itibaren müslümanların akınlarıyla karşılaştı. Bunun sonucu XI. yüzyıl sonlarına doğru Bizans şehirleri dışında kalan kırsal bölgelerde güvenlik bozuldu, Anadolu harap oldu. Mezarı bugün Tekke Köyü´nde olan Sultan Sarıbaba adıyla bilinen Horasan gazisinin Anadolu Selçuklu Devleti´nin kuruluş yıllarında Bizans ile savaştığı bilinmektedir. Ancak 1. haçlı seferi ile 1097 yılından itibaren Buharkent yöresi de dahil olmak üzere Denizli´ye kadar bütün kıyı bölgeleri tekrar Bizans İmparatorluğunun eline geçmiştir. 1211 yılında gelindiğinde Anadolu Selçuklu Sultanı I. Gıyasettin Keyhüsrev sıkışık durumda olan İznik İmparatoru Teodor Laskaris´e karşı Buharkent´in batısında Başaran kasabası yakınlarındaki Antiokhea önlerinde yaptığı savaşı kazandı,ancak kendisi şehit düştü.yapılan antlaşma ile Antiokhea kenti doğusu Türklere bırakıldı. İşte Menderes vadisi´ne Türklerin yerleşmesi böylece başlar. Nüfusun Kurtuluş Savaşı sırasında azalması nedeniyle 1924 yılında belediye teşkilatı kaldırılarak köye dönüştürüldü. Burhaniye 1942 yılına kadar Nazilli ilçesine bağlı bir köy iken bu tarihten itibaren Sarayköy ilçesine bağlandı. 1953 yılında Kuyucak´ın ilçe olmasıyla Sarayköy´den ayrılarak Kuyacak´a yani Aydın´a bağlandı. 1955 yılında bucak olduğu zaman ismi Çubukdağ olarak değiştirildi. 1987 yılında ilçe olmasıyla birlikte ismi BUHARKENT oldu.