İzmir - Aydın karayolunun 95. kilometresinde konumlanan ve Aydın şehir merkezine 23 km. mesafede bulunan Germencik, doğudan İncirliova, batıdan Söke, Selçuk ve Kuşadası, güneyden Büyük Menderes (Koçarlı), kuzeyden ise Tire ile çevrilidir. Batı Anadolu´nun tarih ve uygarlığının izlerini taşıyan ilçemiz, Aydınoğulları´nın yönetimi sırasında bugünkü konumunun 2 km. kuzeyinde küçük bir aşiret topluluğu iken, 1902 tarihinde "Değirmencik" adı altında kurulur. Osmanlı döneminde de "İğneabat" olarak anılan yöremiz, 15. yüzyılın başlarında Bursa, Konya ve Afyon çevresinden gelip yerleşen göçebe aşiretleri ile nüfus oranı artar. Dıştan gelenlerin kültürel yapısı ve mizacı ile "Değirmencik" adı "Germencik" olarak değişikliğe uğrar. 19. yüzyıl sonlarında Aydın iline bağlı bir nahiye merkezi olan Germencik, savaş sonrası 1948 yılında ilçe merkezi olur ve gelişimini bugüne değin sürdürmeye devam eder. KURTULUŞ SAVAŞINDA GERMENCİK Dünya Savaşı sonunda İtilaf Devletleri (İngiltere, Fransa, İtalya, Rusya) ile 30 Ekim 1918 yılında imzalanan Mondros Ateşkes Antlaşması´nın 7. maddesi gereğince hareket eden işgalci devletler tüm Türkiye´yi istila etmişlerdir. Yaklaşık 3,5 yıl memlekette kalan Yunanlı işgalciler, Aydın ve Manisa yönünde ilerleyip Batı Anadolu´nun önemli bir kavşağında konumlanan Germencik´e de gelerek beldeyi işgal altına almışlardır. Toplu katliamlara girişen işgalci güçler karşısında yöre halkının yaşadıklarına şahit olanların anlattıkları şöyledir... Germencik halkının Rum komşularıyla dosthane süren yaşamı 15 Mayıs 1919´da Yunan askerinin Germencik´e gelişiyle bozulmuştur. Rumlar çeteler kurup Germencik halkının paralarını, altınlarını ve çeşitli kıymetli eşyalarını gasp edip yoğun bir zulme başlamışlardır. Bu durum karşısında Kuvay-ı Milliye´yi temsil eden Türk çeteleri kurulmuştur ki bunlardan en önemlisi Cafer Efe´nin çetesi olmuştur.