M.Ö. 7. yüzyılda ilk yerleşimin başladığı Büyükçekmece´nin kurucuları Helenlerdir. M.Ö. 2. yüzyılda Bizans egemenliğine giren Büyükçekmece Athyra adıyla bilinmekteydi. Helenlerin ardından Büyük Hun İmparatoru Atilla, M.S. 447´de ordusuyla Çatalca´dan geçip Büyükçekmece´ye girmiş ve Bizans´ı vergiye bağlayarak geri dönmüştür. Avar Türkleri 616´da, Bulgarlar ise Kurum Han komutasında 813´te Çatalca üzerinden İstanbul´a kadar gelmişlerdir. 1090 yılındaysa Peçenekler Büyükçekmece´ye ulaşmışlardır. Türkler 1357 yılında Bizans deltasına yerleşmişler ancak Çekmece bölgesi uzun bir dönem Bizans egemenliği altında yaşamaya devam etmiştir. İstanbul´un fethinden sonra Osmanlı İmparatorluğu´na bağlanan Büyükçekmece bir sayfiye ve tarım beldesi, ayrıca Bizans ve Osmanlı döneminde orduların konaklama yeri olduğundan bölgede yoğun bir yerleşim olmamıştır. Osmanlı döneminde bir av ve kışlak yeri olarak kullanılan Büyükçekmece´ye özellikle 1829 Osmanlı-Rus savaşından sonra çok sayıda Türk göçmen yerleşmiştir. 1876 yılında Çatalca Sancağı´na ilçe olarak bağlanan Büyükçekmece, 1926 yılında Çatalca´nın ilçe ilan edilmesiyle birlikte Çatalca´ya bağlı bir bucak yapılmıştır. 1958´de belediye ilan edilen Büyükçekmece, 1987´de Çatalca ilçesinden ayrılarak bağımsız bir ilçe haline gelmiştir. Büyükçekmece, gerek Bizans gerekse Osmanlı döneminde orduların ve yolcuların geçiş ve konaklama noktası olmuştur. Kimisi günümüze kadar gelmiş, kimisi ise kalıntı ve izleri çoktan yok olmuş kervansaraylar, hanlar ve Mimar Sinan´ın ünlü köprüsü gibi eserler bu geçit niteliğinin önemli işaretleridir.