Acıgöl´ün tarihi Nevsehir ilinin tarihi ile aynıdır. Çünkü Nevsehir´e 20 km uzaklıkta oldugu için bir fark yok sayılır. Nevsehir ve çevresinde yapılan kazılarda çıkan sonuçlara bakıldığında M.Ö. 3000 yıllarında bile insanların yasadıkları, uygarlıkların kuruldugu anlasılmaktadır. Hatta Hitit egemenliği altğndaki bu topraklarda yerli topluluklar yasamıştır. M.Ö. 1800-2000 yılları arasında bu bölgede; Hititler Frigyalılar ve Lidyalılar arasında bu topraklar el değiştirmistir. Daha sonra ise Büyük Iskenderin bu bölgeyi Roma Imp. içine katmasıdır. Hristiyanlığın Anadolu´yu etkilemeye basladığı sıralarda, aşırı hristiyan sempatizanlar buralarda yasayan halka baskı ve zulüm yapmaya baslamışlardır. Buradaki halkın çoğu baskı ve zulümden kaçmak için yer altı şehirleri yaparak, tüneller açarak ve mağaralarda gizli yerler açarak saklanmışlardır. Hristiyan olan halkın çoğu buralarda ibadet yapmak için ikonlar çizmisler, kiliseler yapmışlar ve ibadetlerine devam etmişlerdir. Roma Imparotoru Konstantin 330 yılında Hristiyanlığın yayılmasını serbest bırakınca bölge halkı tamamen hristiyanlaşmıştır. Halk hristiyan olarak yaşamaya baslamıştır. Roma Imparatorluğu ikiye bölününce Anadolu Doğu Roma Imp. yani Bizansların eline geçti. Daha sonra 7.yy İran Sasanileri´nin baskınlarına uğramışlarsa da tekrar Bizans egemenliği altında kalmışlardır. İslam dininin yayılmaya başladığı yıllarda Bizanslılarla müslüman Araplar 8. ve 9. yy lardan baslayarak 300 yıl süreyle bu bölgede egemen oldular. Yukarıda da belirtildiği gibi bu bölgedeki halkın çeşitli isgal ve istilalar altında kaldıklarında kurdukları yer alti şehirlerine sığınarak sürgü taslarnın kapatarak buralarda saklanmışlardir. Bu sözünü ettigimiz yer altı şehri Acıgöl merkezinin kurulduğu yerin altı olup, büyüklü küçüklü sığınağa benzeyen eski barınma yerleri vardır. Su andaki yer altı şehrinin bir kısmı açılmıs ancak, daha açılmayan bölümleri vardır. Yer altı şehrine Acıgöl ilçesinden girip Yuva köyü yolundaki kaleye kadar Aksaray yolundaki Acıgöl´e 7 km uzaklıktaki iğdeli ye kadar hatta Karapınar kasabasına kadar geçitlerin uzandığı belirtilmektedir. Yer altı şehirlerinin çoğu çesitli afetler sonucunda toprakla kapandığından geçitler kullanılmamakta ve harabe halindedir.