Boyabat Karadenizin en kuzey ucundaki Sinop iline bağlı bir ilçedir. Boyabat ve çevresi eski bir yerleşim yeri olup M.Ö. 600 yıllarında kurulmuş olup, şehrin eski adı Germanipolis´tir. Boyabat, Boy ve abat kelimelerinden meydana gelmiştir. Boy, uzunluk; Abat ova anlamına gelmektedir. Boyabat yöresi Danişment hükümdarı Gümüş TEKİN tarafından Bizanslılardan alınmış olup; 1175 yılında Selçukluların eline geçmiştir. Selçuklulardan da 1309 yılında Candaroğlu Süleyman Paşa almıştır. Yıldırım Beyazıt tarafından Osmanlı İmparatorlugu´na katılan Boyabat, Ankara savaşından sonra tekrar Candaroğulları´nın eline geçmiştir. 1461 yılında Fatih Sultan Mehmet tarafından tekrar Osmanlı İmparatorluğu´nun himayesine girmiştir. Boyabat, Osmanlı İmparatorluğu döneminde Kastamonu Sancağına bağlı bir kadılıktı. Bağdat seferi dönüşünde IV. Murat Kurusaray köyünün Kışla Mahallesinde kışı geçirmiştir. Yollar açılınca İstanbul´a dönmüştür. Tanzimat devrinde Boyabat, kadılıktan mahiyeye dönüştürülmüş, 1868 yılında da Kaza yapılmıştır. 1923´te Cumhuriyet´in ilanı ile her yönden yeni bir döneme girmiştir. Yer yapısı, kısmen II.Jeolojik zamanda meydana gelmiştir. Tarihi Boyabat Kalesinin bulunduğu kayaların temeli billuri şistlerden üzeri tebeşir devri kalkeridir.Boyabat arazisi engebelidir. İsfendiyar dağları ve doğu Ilgaz sıradağlarının kapladığı alan Boyabat´a aittir. Bu sıradağlar arasında akarsu yatakları , bazı düzlükler ve yaylalar bulunmaktadır. İlçe sınırından geçmekte olan Gökırmak bir vadi meydana getirmiştir.Bu vadi tabanında tarımsal değeri yüksek kültür arazileri oluşmuştur. Bu toprakların % 60´ı sulanabilmektedir. Yüksek dağlar ve tepeler kısmen ormanlık, kısmen fundalık, büyük bir kısmı da çıplaktır. Belli başlı dağları Karageriş,Elekdağı, ve Dıranazdır. Deniz etkisinden uzak olan Boyabat´ta genellikle karasal iklim görülür. Yazlar sıcak, kışlar soğuktur. Yağmur en çok ilkbaharda yağar.Ortalama yağış miktarı 400-500 mm civarındadır.